به نقل از : پيام فدايي ، ارگان چريکهای فدايي خلق ايران

شماره 90 ، آبان ماه 1385

فحشا، بهرهکشی جنسی از زنان و فروش قانونی سکس در جمهوری اسلامی

مهرنوش

22 اکتبر 2006

امروز فحشا يکی از نابسامانيهای بزرگ اجتماعی درايران میباشد که به شکلهای مختلف چه علنی و چه مخفی در سراسر کشور رايج گشته است. اگر فحشا را فروش بدن زن در ازاء مبلغ معينی- جهت کسب لقمه نانی- بدانيم آنگاه وجود چند صد هزار دختر خيابانی بخصوص در تهران جلوه آشکاری از اين واقعيت میباشد. بخش بهاصطلاح مخفی آن را هر شب در گوشه و کنار خيابانها علنا میتوان ديد اما بخش علنی آن تحت عنوان متعه (ازدواج موقت) صورت میگیرد. که از طرف رژيم حاکم هم تبليغ میشود. بر کسی پوشیده نیست که علت اصلی رواج فحشا، فقر و فلاکت است که عامل اصلی آن در ايران جمهوری اسلامی به مثابه رژيم حافظ نظام سرمايهداری ايران است. واقعيت اين است که شرايطی که نظام اقتصادی و جمهوری اسلامی بر کشور حاکم کرده برای بخشی از زنان بخصوص زنان تنها (مطلقه) که مجبور به تامین معاش خود و فرزندانشان میباشند امکان تامين زندگی را آنچنان سخت نموده است که تنفروشی را به مثابه يک راهحل در مقابل آنها میگذارد. وخیمتر شدن شرایط اقتصادی و اجتماعی، فقر روزافزون و تشديد شکاف طبقاتی و رشد روزافزون بيکاری بطور طبيعی نتيجهای جز گسترش فحشا حال چه بصورت علنی و چه مخفی نمیتواند داشته باشد.

عليرغم تبليغ رسمی صيغه يعنی نوع علنی فحشا اما رژیم جمهوری اسلامی زنانی را که (بدون صیغه شدن) به تنفروشی رو میآورند مورد آزار و اذیت قرار میدهد و سعی دارد به ظاهر با این معضل اجتماعی به اين طريق مبارزه کند. پاسخ او به این مشکل اجتماعی دستگیری این زنان، زندانی کردن و حتی سنگسار آنان است. از سوی ديگر رژيم مدعی است که با تشکیل خانههای "عفاف" که در آنها زنان بطور قانونی به کار خود یعنی تنفروشی ادامه میدهند با اين معضل اجتماعی در حال مبارزه است. چندی پيش يکی از نمايندگان مجلس رژيم به نام فضل علی عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس هفتم اعلام کرد که باید یک تشکیلات و سازمانی تشکیل شود تا بعنوان تشیکلات مادر حلقههای زیربط در مبارزه با زنان خیابانی را با هم مرتبط و کل مجموعه را هدایت کند. او ازدواج موقت را در شرایط کنونی جامعه چارهساز دانسته و خانههای "عفاف" را که میتواند بخشی از این گرفتاری را حل کند پیشنهاد کرد.(خبرگذاری ایلنا 26 دی 1384)

اما بايد ديد که چرا عليرغم اينکه سردمداران جمهوری اسلامی بيش از دو دهه است که اين راهحل را تبليغ و به شکلهای مختلف راه اجرای آن را تسهيل نمودهاند باز شاهد گسترش روز به روز تعداد زنان خيابانی هستيم.

عمل صیغه چه در گذشته و چه امروزه در میان مردم عمل غیراخلاقی، غیرانسانی و منفوری شناخته شده است. بعد از روی کار آمدن رژیم جنایتکارجمهوری اسلامی و رواج گستردهتر تفکرات ارتجاعی و مذهبی صيغه نیز وسیعا تبليغ شد و به دلائل شرعی قانونی هم تلقی شد. در قوانین ایران ازدواج موقت یا صیغه در مادهی 1076 و 1075 قانون مدنی و مادهی 1095 قانون مدنی درج شده است.

برای آشنائی بیشتر و بهتر با راهحل جمهوری اسلامی برای مقابله با خودفروشی زنان ضروری میبینم که قسمتی از کتابی به نام "قوه باه" را که بطور مفصل به آثار معنوی!!! و اجتماعی!!! ازدواج موقت (صیغه) اشاره کرده است را در اين جا نقل کنم تا خواننده ضمن آشنائی با مبانی شرعی اين امر همچنین با تصویر غيرانسانیای که در تفکر اين جماعت از زن داده میشود نيز آشنا شوند. در اين کتاب آمده است که:

ازدواج موقت فواید بسیاری دارد. از جمله آثار معنوی آن این است که ایمان را کامل میکند. متعه از جهات گوناگون میتواند بهترین راهکار و مناسبترین عمل در موارد ذیل باشد:

- هنگامی که زن در ایام عادت ماهانه و حاملگی و مریضی است و مرد نمیتواند با او هم بستر شود.

- اگر کسی همسرش بددهان و بیادب و آزاردهنده باشد و مرد توانایی استخلاص از آزار و اذیت او را ندارد و ضمنا به علت مسائل متعدد نمیتواند او را طلاق دهد.

- کسانی که با همسران خود اختلاف پیدا کرده و گرفتار دادگاه خانواده شدهاند و تا مدتی از همسرشان جدا هستند.

- جوانانی که نیروی شهوت و غریزه جنسی بر آنان غلبه میکند و بیم آن دارند که به گناه و زنا آلوده شوند.

- برای افرادی که همسرشان را از دست دادهاند و بچههایشان مخالف ازدواج دوم هستند.

- مردانی که دارای مشاغلی مانند رانندگی هستند، یا افرادی که دائم در ماموریتهای اداری و بازاریابی و... در شهرهای دیگر بسر میبرند و از شهر و خانواده خود دور هستند.

- برای مردان سالخورده و زنان میانسال و پیر که همسران خود را از دست دادهاند، مناسب است و باعث آرامش روحی آنان میشود.

- زنانی که بیوه هستند و به دلائلی امکان ازدواج دائم ندارند و در تامین مخارج زندگی در عسرت و سختی بسر میبرند.

- چنانچه فرهنگ متعه در جامعه رواج پیدا کند، بسیاری از مشکلات و معضلات اجتماعی قابل حل خواهد بود و از فساد و اعمال منافی عفت جلوگیری میشود.

- مردی که از استطاعت مالی برخوردار است و در همسایگی او زنی فقیر و خانوادهای بیسرپرست زندگی میکنند، با انجام ازدواج موقت، گذشته از سرپرستی و تامین مخارج آن خانواده، احتیاجات جنسی زن را نیز بر طرف میکند.

- مردان با ایمانی هستند نمازگزار و مسجدی و هیئتی و اهل زیارت که از توانایی مالی خوبی برخوردارند. این اشخاص خیر و نیکوکار میتوانند با انجام ازدواج موقت و بهعهدهگرفتن مخارج زندگی زنان بیسرپرست، از فقر و فساد در جامعه جلوگیری کنند.

- ازدواج موقت از نیازهای عاطفی مرد است. مردی که به ازدواج موقت روی میآورد، کسی است که زندوست میباشد و روح این مرد از مهر و محبت و عاطفه سیر نمیشود، ... بنابراین مردی که اهل ازدواج موقت است، چون زنان دیگر را دیده و آنان را از جهات مختلف روحی و جسمی تجربه کرده و زن خویش را از دیگران شایستهتر یافته است، آنگاه همسر قانونی خودش را از همه زنان بیشتر دوست میدارد.

- از خواص دیگر متعه این است که وقتی مرد می تواند با دختر و زن بیوه ازدواج کند، دیگر با زنان شوهر دار زنا نمی کند و این عمل از بروز فساد و ارتکاب زنای محصنه جلوگیری خواهد کرد.

البته ازدواج موقت دارای احکامی است که بطور مختصر به آنها نيز لازم است اشاره شود:

- ازدواج موقت باید نزد محضردار یا عاقد خوانده شود.

- در متعه محدودیت تعداد نیست.در متعه میتوانی با هزار نفر ازدواج کنی که آنان همانند مستاجر میباشند. (یعنی در حقیقت آنها را اجاره میکنی.)

- در آن درهم و دینار جایز است. ماهی چهل یا پنجاه هزار تومان خرجی به زن میدهند و یا برای چند روز فلان قدر پرداخت میکنند.

- دو شرط اصلی متعه یکی وقت و زمان مشخص و دیگری مهریه معلوم میباشد.

ابراهيم آوازه نويسنده کتاب مزبور در مورد حکم ازدواجهای موقت و مکرر میگوید: اگر مردی ازدواج موقت میکند و مدت آن میگذرد، سپس مرد دیگری با همان زن ازدواج موقت میکند و پس از آن دیگری با آن زن ازدواج موقت میکند، اگر مرد اولی دوباره با آن زن ازدواج موقت کند حلال است. چون این زن آزاده نیست، بلکه مستاجر و به منزله کنیز میباشد.

- بچه در متعه برای زن است و مرد در قبال آن هیچگونه مسئولیتی ندارد.

- متعه هر مدتی میتواند باشد. یک ساعت، دو ساعت، یک روز، دو روز.

- در جائیکه زن مسلمان متعه نمیشود میتوان یهودی و نصرانی و حتی مجوسی (زرتشتی) متعه کرد.

- با زنی که در محل زندگی و اهل محل پی به کار او ببرند متعه نکن. ولی اگر در جایی دورتر از محل زندگی او باشد، اشکال ندارد.

- در متعه طلاق لازم نیست و زن ارث نمیبرد.

- ازدواج موقت با زن فاحشهای که پرچم نیفراشته و کسی از کار او خبر ندارد خوب است. اگر هم پرچم برافراشته باشد، مهم نیست چون یک عمل حلال صورت میگیرد.

- اگر زنی در قید متعه شخص دیگری بوده و وقت متعه و عدهاش تمام نشده، خود را به مرد دیگری متعه کند و مرد این را بفهمد لازم نیست مهریه او را بپردازد.

- ولی و شهود لازم نیست.

- مهریه را به اندازهای باید داد تا وقت تمام شدن شرط زن نزد مرد بماند.

- ازدواج موقت با دختر باکره مکروه است چنانچه به آن دختر عیبی برسد.

(قانون قوه باه، آداب زناشوئی، رهنمودهای چهارده معصوم، تالیف محمد ابراهیم آوازه (رضوی) عضو موسسه تحقیقات حجامت ایران، انتشارات سلسله، چاپ چهارم، مهرماه 1383)

تردیدی نیست که بخش بزرگی از زنانی که اقدام به ازدواجهای موقت میکنند از سر ناچاری و خلاصی از فقر و زندگی پر مشقتشان به اين کار زشت تن میدهند.

آسیبهای اجتماعی ناشی از تن دادن به چنین ذلتی بیشمارند که در اینجا به چند نمونه از آن اشاره میشود:

عمل صیغه اگر چه در ایران عملی شرعی و قانونی محسوب میشود ولی به لحاظ اجتماعی همچنان از سوی مردم عملی غیراخلاقی و غیرانسانی است و کسانی که دست به این کار میزنند احترام و اعتبار اجتماعی خود را از دست میدهند و به دیده حقارت به آنان نگاه میشود.

در اثر ازدواجهای موقت، سالانه کودکان بسیاری متولد میشوند که فاقد شناسنامه هستند و تا مدتها و شاید برای همیشه فاقد هویت اجتماعی و اعتبار شهروندی میشوند.(گزارش ایران) کودکانی که در ازدواجهای موقت بدنیا میآیند همانطور که در احکام و قوانين این امر درج شده، پدر در مقابل کودکی که حاصل این ازدواج است هیچ مسئولیتی ندارد.

طبق آمار سازمان بهزیستی، از پانزده هزار کودکی که تحت پوشش سازمان بهزیستی قرار میگیرند ، 3/14 درصد آنها را کودکانی که حاصل این نوع ازدواجها هستند تشکیل میدهند.

مسئله دیگر افزایش بیماریهای جنسی از جمله بیماری ایدز در میان زنان و مسئله سقط جنین که اغلب اوقات بطور غیرقانونی و پنهانی صورت میگیرد از جمله پیامدهای این پدیده است.

فحشا یک پدیده دیرپای اجتماعی است که ریشه در سیستم اقتصادی جامعه دارد. پدیدهای که در آن زنان به بدترین شکل ممکن استثمار میشوند. برده گی انسانها در جوامع سرمایهداری خود را در شکلهای مختلفی نشان میدهد و تنفروشی یکی از آن صدها شکل استثمار تحت حاکمیت رژیمهای سرمایهداری است. امرار معاش از طریق تنفروشی عملی است که دلیل اصلی آن عمیقا در اقتصاد نهفته است. در شرایط اجتماعی تنفرآور امروز و تهیدستی رو به رشد انسانها ما هر روزه شاهد رشد و تداوم غارت حریصانهی غرور و ارزشهای انسانی این زنان درمانده هستیم. زنانی که دیگر توان تحمل بیکاری و گرسنگی فرزندان و خانواده خویش را ندارند.

برای نابودی پدیده فحشا، یکی از وحشتناکترین و وقیحترین فرم استثمار انسان از انسان، نیاز به دگرگونی عظیمی در تمام ساختمان اجتماعی و اقتصادی جامعه و نابودی نظام حاکم است که البته جزء از طريق يک انقلاب قهرآميز امکانناپذير نیست.

بازگشت به صفحه اصلی

http:/www.siahkal.com